تحلیل بیزی مدل‌های فضایی‐زمانی اشغال برای گونه‌های هم‌زیست
کد مقاله : 1004-SPATIAL (R1)
نویسندگان
زینب ستاری مهر *1، محسن محمدزاده2
1گروه آمار، دانشکده ریاضی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران ایران
2گروه آمار، دانشکده ریاضی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده مقاله
برای درک الگوهای پراکنش گونه‌های گیاهی و جانوری در یک زیست‌بوم، مدل‌سازی اشغال ابزاری حیاتی است. این مدل‌ها با تحلیل داده‌های حضور یا عدم حضور گونه‌ها در مکان‌ها و زمان‌های مشخص، به ما امکان می‌دهند تا نقشه حضور یک گونه را ترسیم کنیم. با این حال، جمع‌آوری داده‌های میدانی همواره با چالش‌هایی همراه است. تنوع در روش‌های جمع‌آوری داده‌ها، بسته به نوع گونه مورد مطالعه، می‌تواند منجر به ایجاد ساختارهای داده‌ای متفاوت و در نتیجه، بروز خطاهایی در تشخیص گونه شود. برای غلبه بر این مشکل، ضروری است که احتمال تشخیص ناقص گونه در مدل‌سازی لحاظ شود.
مدل‌های اشغال به دلیل توانایی منحصر به فردشان در تفکیک خطاهای تشخیص از فرایند اشغال واقعی، به رویکردی استاندارد در تحلیل داده‌های پراکنش گونه‌ها تبدیل شده‌اند. با این حال، ابزارهای موجود برای مدل‌سازی این پدیده‌ها در مقیاس‌های فضایی یا فضایی-زمانی هنوز محدود و نیازمند توسعه هستند.
این مقاله، چارچوبی نوین برای مدل‌سازی اشغال فضایی-زمانی ارائه می‌دهد. در این چارچوب، حضور گونه‌های هم‌زیست به عنوان یک متغیر تبیینی فضایی-زمانی در مدل گنجانده می‌شود. هدف از این کار، افزایش دقت استنتاج‌های اکولوژیکی و بهبود پیش‌بینی توزیع گونه‌های مورد نظر است.
در ادامه، نحوه کاربرد عملی این مدل با استفاده از داده‌های واقعی، به تفصیل مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
کلیدواژه ها
مدل‌ اشغال، داده‌های فضایی-زمانی، الگوریتم‌های مونت کارلو، گونه‌های هم‌زیست.
وضعیت: پذیرفته شده